۱۳۸۶ اسفند ۱۷, جمعه

حس موسیقی بسیار نزدیک است به درک تنهایی دلنشین انسان زمانی که تنها نیست.

۳ نظر:

drkarbassi گفت...

استاد ارجمند برایم بسیار شگفت اور بود که حضور هنر در زندگی ادمی را فاقد تاثیر مثبت در مناسبات ادمی با خود و محیط دانستید ایا براستی چنین است؟یا من درست متوجه نشدهام؟حتی اگر حد هنر را به اندازهی یک زبان فروکاهیم چون در توسعهی مناسبات انسانی موثر است به خودی خود ارزشمند است من البته کوشش شما در اجتناب از بحث ارزشی را درک میکنم اما انچیزی که منظور من است دلیل ادامه زیست ادمی است سپاس

drkarbassi گفت...

راستگو باشم جمعه ناگهان حس کردم که کلاس ما هم گوشه ای از جامع هی نفرینی و کینه جوی ایران است نه سرکشی اوانگاردی از جویندگان اینده دریغ
سر ان ندارد امشب که بر اید افتابی

drkarbassi گفت...

راستی(پر گویی از خواص ذاتی حقیر است) کتابی را خریدم به نام تکنیک های مضرابی نوشته دکنر اسدالله حجازی(چاپ 1362) بسیار جالب به نظرم امد چند تایی را کار کردم باز جالبتر شد نظر شما در مورد این کتاب چیست؟ ادامه دهم ؟ضمنا اتود ابوعطای زرین پنجه را مدتی است میزنم ایا با توجه به ضعف تکنیکی شدید بنده مفید است یا خیر؟ فعلا تا بقیه پرسشهایی که باید یپرسیدم یادم بیاد درود و بدرود